Ptasiński Kamil

Kamil Ptasiński, mężczyzna o twarzy pooranej zmarszczkami od słońca, spędzał dni na obserwowaniu ptaków, znał ich zwyczaje, ich śpiew był dla niego melodią życia, jego notatki pełne były rysunków, opisów, interpretacji ich zachowań, oddawał się tej pasji bez reszty, szukając w ich świecie harmonii, spokoju, odnajdując tam sens istnienia, rozumiejąc ich język lepiej niż mowę ludzi, czuł się z nimi zjednoczony. Jego życie było proste, skromne, ale bogate w doznania, w ulotne chwile piękna, w świadomość przynależności do natury.