Pucybut Erwin

Erwin, znany niegdyś pucybut, powrócił do ojczyzny, zmęczony tułaczką, spragniony rodzinnych stron. Lata spędzone za granicą odcisnęły piętno na jego twarzy, zarysowały zmarszczki, nadały spojrzeniu melancholijny wyraz. Tęsknił za zapachem lip, za smakiem swojskiego chleba, za dźwiękiem znajomej mowy. Walizka Erwina kryła wspomnienia, fotografie bliskich, pamiątki dawnych dni. Teraz, po latach, zamierzał osiąść na stałe, odnaleźć spokój, zakorzenić się na nowo w ziemi przodków.