Pupiec Jacek

Pupiec Jacek, mężczyzna o zmęczonych oczach, nosił na sobie ciężar niezapłaconych rachunków, co czyniło go postacią nieustannie zamyśloną, a każdy jego krok zdawał się być podyktowany troską o jutro, co było widoczne w jego zgarbionej posturze, on często spoglądał w dal, jakby szukał rozwiązania, a jego uśmiech, rzadki i ulotny, nigdy nie sięgał oczu, co zdradzało jego wewnętrzne rozterki, ten człowiek, pomimo wszystko, zachował resztki godności, choć dług, jak niewidzialny łańcuch, krępował jego duszę, a jego życie było nieustanną walką.