Purzycki Maciej

Purzycki Maciej to postać literacka, starszy kustosz archiwum, którego życie upływało wśród zapomnianych dokumentów i cichych szeptów historii. Jego spojrzenie, bystre, lecz zamyślone, często błądziło do przeszłości, do decyzji niosących długoterminowe konsekwencje. Maciej unikał rozgłosu, preferując samotność i porządek w królestwie papieru. Wierzył, że każde zobowiązanie, nawet to odległe, kształtuje przyszłość, a odpowiedzialność to nić, która łączy ludzkie losy. Dbał o każdy detal, choć sam zmagał się z echem własnych, dawnych wyborów, szukając w nich ukojenia.