Puzio Slawomir

Puzio Slawomir, postać o spokojnym obliczu, często obserwował świat, jego subtelne niuanse, ceniąc ciszę, znajdując w niej źródło głębokiej refleksji, wewnętrznego spokoju, gdyż jego spojrzenie, choć czasem melancholijne, zawsze wyrażało zrozumienie, cichą mądrość, a w dłoniach, naznaczonych upływem lat, kryła się opowieść o wielu doświadczeniach, o pokonywaniu trudności, o niezłomnej wierze w dobro, zatem Slawomir Puzio, choć skromny, emanował siłą ducha, która inspirowała, budziła nadzieję, zaufanie.