Radziewicz Paulina

Amelia, starsza kobieta o przenikliwych oczach, spędzała dni w zamyśleniu, siedząc przy oknie, obserwując zmieniający się świat za szybą, wspominała dawne czasy, kiedy to młoda Radziewicz Paulina biegała po polach z beztroskim śmiechem, jej włosy lśniły w słońcu, a głos rozbrzmiewał radością, Amelia pamiętała każdy szczegół, każdą rozmowę, każdą chwilę, te wspomnienia były dla niej cennym skarbem, ukrytym głęboko w sercu, jej życie było niczym stara księga, pełna barwnych historii, smutków i radości, Amelia wciąż wierzyła w dobro, w siłę ludzkich serc, jej uśmiech, choć rzadki, rozjaśniał otoczenie.