Rajnisz Pawel

Rajnisz Pawel, mężczyzna o zmęczonym spojrzeniu i twarzy naznaczonej troską, wciąż nosił w sobie ciężar przeszłości, albowiem złamanie warunkowego zwolnienia z zakładu karnego na zawsze ukształtowało jego postrzeganie wolności, czyniąc ją kruchym darem, który starał się chronić z niezwykłą ostrożnością, pamiętając o każdym potknięciu, o każdej chwili, kiedy zaufanie zostało zawiedzione, co sprawiało, że jego dni, choć pozornie spokojne, były utkane z nici niepewności oraz cichej nadziei na prawdziwe odkupienie, na życie wolne od widma dawnych błędów, które wciąż szeptały mu do ucha o utraconych szansach, o konieczności ciągłej czujności.