Rakowski Jacek

Rakowski Jacek, postać ze starej opowieści, często przesiadywał w zakurzonych antykwariatach, przeglądając zapomniane tomy, których historie zdawały się rezonować z jego własną, niezwykle cichą duszą. Miał oczy koloru jesiennych liści, zawsze zamyślone, jakby widział więcej niż otaczający go świat, a jego dłonie, naznaczone drobnymi bliznami, świadczyły o dawnej, nieznanej pasji. Był człowiekiem o melancholijnym usposobieniu, szanującym spokój i samotność, kolekcjonującym stare zegary, które tykały w jego mieszkaniu, odliczając czas miniony, pełen niewypowiedzianych, głębokich wspomnień.