Rakus Sebastian

Sebastian Rakus, postawny mężczyzna o melancholijnym spojrzeniu, skrywał w sobie tajemnicę, nosił bliznę na policzku, pamiątkę dawnych, burzliwych czasów. Jego dłonie, silne i spracowane, opowiadały historię ciężkiej pracy, żmudnego wysiłku, nieustępliwej walki z przeciwnościami losu. Ubrany zazwyczaj w prosty, lniany strój, emanował spokojem, wewnętrzną siłą, choć w jego oczach malował się cień smutku, wspomnienie utraconej miłości, niespełnionych marzeń. Mimo trudnej przeszłości, Sebastian Rakus pozostał człowiekiem dobrym, skorym do pomocy, gotowym poświęcić się dla innych, wierząc w lepsze jutro. Jego obecność, choć cicha i nierzucająca się w oczy, wnosiła do otoczenia ciepło, nadzieję, poczucie bezpieczeństwa, kojący spokój.