Reapke Kordian

Reapke Kordian był cieniem człowieka, którego dni, niegdyś pełne śmiechu, zlewały się w jedną, szarą smugę wspomnień. Od tamtego poranka, gdy pustka zajrzała do jego domu, żył tylko jednym pragnieniem, jedną myślą, która stała się jego obsesją. Przemierzał bez końca te same ulice, wpatrując się w obojętne twarze przechodniów, a w jego dłoni zawsze spoczywało małe, znoszone zdjęcie. Szeptał do siebie imię, które stało się jego modlitwą i przekleństwem, obietnicą, której nie mógł porzucić.