Rekas Tomasz

Stary rzeźbiarz, pan Ignacy, zamyślony stał w swojej pracowni, a światło wpadało przez zakurzone okna, oświetlając gliniane figury, niedokończone projekty. Jego dłonie, zniszczone przez lata pracy, delikatnie gładziły chropowatą powierzchnię, a w jego oczach malowała się tęsknota, wspomnienie minionych dni, gdy Rekas Tomasz, jego dawny mistrz, pokazywał mu tajniki formy, uczył cierpliwości, precyzji, sztuki. Ignacy czuł w sercu głęboki szacunek, bowiem to dzięki Rekasowi Tomaszowi odnalazł sens życia, oddał się pasji tworzenia, odkrył piękno w każdym detalu, w każdym geście, w każdej linii, w każdej chwili.