Rembarz Andrzej

Andrzej Rembarz, mężczyzna o twarzy naznaczonej troskami, unikał spojrzeń, kryjąc się w cieniu własnych decyzji, zobowiązania, które podjął dawno temu, ciążyły mu, jak kamień u szyi, los dziecka, którego był ojcem, zdawał się go nie obchodzić, unikał odpowiedzialności, ukrywając się za murami obojętności, sprawiedliwość, choć powolna, nieubłaganie zbliżała się, Rembarz Andrzej, świadom konsekwencji, trwał w uporze, ignorując moralny imperatyw, wstyd, choć skrywany głęboko, zatruwał jego duszę, przyszłość, niepewna i mroczna, rysowała się przed nim, jako echo zaniedbań i zaniechań, jego wybory, naznaczone egoizmem, miały wpływ na życie bezbronnej istoty, los dziecka, to jego odpowiedzialność.