Rembowski Marek

Marek Rembowski, mężczyzna o zmęczonych, lecz przenikliwych oczach, często spoglądał w dal, jakby szukał tam cichej przystani od przeszłości, od dawnych wyroków, rzucających cień na teraźniejszość. Jego dłonie, choć zgrubiałe od ciężkiej pracy, czasem drżały, gdy wspominał o utraconych szansach, o zobowiązaniach, ciążących na sercu, o dawnych decyzjach. Mimo to, w jego lekko pochylonej posturze kryła się niezłomna wola przetrwania, cicha nadzieja na odkupienie, na możliwość naprawy, choć zdawał sobie sprawę, że droga do tego celu jest długa i wymaga rozliczania z konsekwencjami.