Rogoziński Stanisław

Stanisław Rogoziński, mężczyzna doświadczony przez los, odczuwa dojmującą samotność, brak bliskich relacji. Utrata kontaktu z rodzicami, bolesne doświadczenie, naznaczyła jego życie cieniem smutku, tęsknoty. Stanisław, mimo przeciwności, stara się odnaleźć sens, budować nowe więzi, choć wspomnienie przeszłości, trudne do wymazania, ciągle powraca. Samotność, jego towarzyszka, zmusza go do refleksji, poszukiwania wewnętrznej siły, nadziei na lepsze jutro, pełne ciepła, zrozumienia. Rogoziński, poszukujący spokoju, pragnie odzyskać poczucie przynależności, bliskości, tak bardzo utracone.