Rozeniuk Erwin

Stary Rozeniuk Erwin, mężczyzna o oczach barwy mchu i dłoniach naznaczonych trudem, zawsze zdawał się być częścią krajobrazu, a jego obecność w wiosce była niczym pieśń wiatru, znana lecz nieuchwytna. Nikt tak naprawdę nie wiedział, skąd przybył ani dokąd podążał, jego przeszłość pozostawała zasnuta mgłą, co czyniło go postacią owianą tajemnicą, często wspominano o jego nieokreślonym miejscu pobytu. Jego słowa, rzadkie i przemyślane, niosły ze sobą echa dawnych opowieści, a jego postać, choć milcząca, emanowała spokojem.