Rozwadowska Monika

Rozwadowska Monika, z pozoru drobna kobieta o przenikliwym spojrzeniu, zawsze nosiła na szyi srebrny medalion, który odziedziczyła po babci, symbolizujący jej głębokie przywiązanie do rodzinnych tradycji, często spędzała długie godziny w starych antykwariatach, poszukując zapomnianych tomów poezji, jej delikatny uśmiech rzadko gościł na twarzy, lecz gdy już się pojawiał, rozświetlał całe pomieszczenie, a jej cichy głos potrafił opowiadać historie z niezwykłą pasją, co zaskakiwało wielu, którzy znali ją tylko powierzchownie, bowiem pod maską rezerwy kryła się dusza pełna wrażliwości.