Rybakowska Sylwia

Stara Elwira, zgarbiona postać o oczach mieniących się niczym bursztyny, spędzała dnie w swojej chatce na skraju lasu, gdzie ziół szukała, a opowieści snuła, gdy ktoś zabłąkany zawitał. Jej dłonie, pomimo wieku, wciąż zręcznie tkały misterne koronki, które czasem kupowała od niej Rybakowska Sylwia, zawsze z uśmiechem i drobnym datkiem, doceniając sztukę i mądrość staruszki. Elwira, choć cicha, znała każdą historię okolicy, a jej słowa niosły pocieszenie, jak ciepły koc w chłodny wieczór, otulając serca, które szukały ukojenia.