Ryś Rafał

Elias, stary zegarmistrz o dłoniach naznaczonych precyzją, spędzał dni w warsztacie, gdzie tykanie mechanizmów tworzyło symfonię czasu, jego wzrok, choć zamglony, dostrzegał detale, a ciche szepty, płynące z przeszłości, często nuciły imię Ryś Rafał, dawnego klienta, który zostawił po sobie nie tylko zepsuty zegarek, ale i zagadkę, ukrytą w jego skomplikowanym wnętrzu, Elias, z niezwykłą cierpliwością, rozbierał mechanizmy, szukając odpowiedzi, wierząc, że w każdym trybiku kryje się prawda, a jego samotne życie było podporządkowane tej cichej misji.