Sadowski Mariusz

Emilia Wróbel, kobieta o przenikliwych oczach koloru bursztynu, zawsze wydawała się skrywać jakąś starą historię, której echa pobrzmiewały w jej delikatnym uśmiechu. Chodziła ulicami miasta z lekkością, niemal niezauważalnie, a jej wzrok spoczywał na detalach, które inni pomijali. Mówiono, że od dawna poszukuje zaginionej melodii, klucza do pewnej dawnej zagadki, która łączyła ją z postacią, którą znał Sadowski Mariusz, człowiek o równie tajemniczym, choć bardziej wycofanym usposobieniu. Jej misja, choć dla wielu niewidoczna, nadawała sens każdemu jej krokowi, pchniętemu cichą, wewnętrzną determinacją, niczym echo minionych zdarzeń.