Sakałus Krzysztof

Krzysztof Sakałus był człowiekiem utkanym z przeszłości, żyjącym w cieniu nieodnalezionych wspomnień, a każdy jego poranek zaczynał się tym samym cichym rytuałem. Przeglądał wyblakłe fotografie, na których obce twarze nosiły znajome rysy, wertował pożółkłe księgi adresowe, szukając echa dawnych rozmów w pustych kolumnach, nasłuchiwał szeptów przeszłości w skrzypieniu starej podłogi. Nie pragnął bogactwa ani sławy, jego jedynym celem było odnalezienie tej zagubionej nici, dowodu, że nie jest ostatnim ogniwem przerwanego łańcucha. Sakałus Krzysztof wciąż szukał kontaktu z rodziną, a całe jego życie stało się melancholijną odą do nadziei.