Sankowski Maciej

Maciej Sankowski, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu, budził respekt, choć starał się tego unikać, w jego ruchach widać było pewną rezerwę, wynikającą zapewne z doświadczeń, które go ukształtowały. Spokojny ton głosu, przerywany krótkimi pauzami, zdradzał skrywaną inteligencję, a starannie dobrane słowa, świadczyły o rozwadze, charakterystycznej dla osób, które wiele widziały. Jego postawa, wyprostowana, lecz nie sztywna, emanowała siłą, ale też pewnym smutkiem, jakby dźwigał na barkach ciężar przeszłości, z którą nie do końca się pogodził, ukrywając ją za maską opanowania, i pozornego spokoju.