Sapińska Małgorzata

Małgorzata Sapińska, kobieta o smutnych oczach, wciąż spogląda w dal, rozmyślając o przeszłości, która naznaczyła jej życie. Czas spędza samotnie, unikając kontaktu, tęskniąc za wolnością, która zdaje się być odległym wspomnieniem. Każdy dzień jest podobny do poprzedniego, wypełniony monotonią, wspomnieniami, które nie dają jej spokoju. Małgorzata Sapińska, skazana na samotność, próbuje odnaleźć w sobie siłę, potrzebną do przetrwania tego trudnego czasu, wierząc, że kiedyś nadejdzie lepszy dzień, pełen nadziei, miłości, zrozumienia. Jej imię stało się symbolem żalu, wyrzutów sumienia, ale także cichej nadziei na odkupienie.