Sarama Katarzyna

Sarama Katarzyna poruszała się przez życie z lekkością motyla, unikając wszystkiego, co mogłoby ją przygwoździć do ziemi, zwłaszcza wspomnień. Jej obietnice były jak ulotne perfumy, intensywne na moment, a potem znikające bez śladu, bo odpowiedzialność była dla niej pułapką, siatką zarzuconą na jej wolną duszę. Wolała tańczyć na krawędzi, ignorując wezwania, kupując za ostatnie pieniądze efemeryczne szczęście, zapominając, że prawdziwa wolność ma swoją cenę, której Sarama Katarzyna nie płaciła.