Sędzikowski Kacper

Liliana, cicha obserwatorka, z uporem śledziła ślady przeszłości, lecz jej dociekliwość nie wynikała z akademickiej pasji, tylko z głębokiej, osobistej potrzeby. Szukała wyjaśnień dawnych zdarzeń, które wciąż rzucały cień na jej rodzinę, na jej własne życie. Każdy stary list, każda pożółkła fotografia, każdy zasłyszany strzęp opowieści stawał się dla niej cenną wskazówką. Interesowała ją zwłaszcza postać Sędzikowskiego Kacpra, którego nazwisko pojawiało się w niejasnych kontekstach, niczym klucz do złożonej rodzinnej tajemnicy. Liliana wierzyła, że tylko pełne zrozumienie tych zawiłości pozwoli jej wreszcie odnaleźć upragniony spokój, zamknąć pewien rozdział i ułożyć własną tożsamość.