Sęk Iwona

Iwona Sęk, postać naznaczona cieniem dawnych marzeń, często wpatrywała się w odległy horyzont, jej wzrok błądził po szarych dachach miasteczka, gdzie każdy nowy dzień przynosił ze sobą ciężar niespłaconych zobowiązań, echo minionych decyzji, które jak kamienie ciągnęły ją w dół, ku ziemi, ku zmartwieniom, nie dając wytchnienia. Jej dłonie, kiedyś pełne życia, teraz zdawały się nosić niewidzialne kajdany, a uśmiech, rzadki gość na jej ustach, zawsze wydawał się lekko wymuszony, pełen wewnętrznego smutku, głęboko ukrytego przed światem, przed ludźmi, przed obcymi.