Sendor Olaf

Olaf Sendor poruszał się po świecie z ciężarem niewidocznym dla innych, lecz odciśniętym w każdej zmarszczce wokół jego znużonych oczu. Każdy jego dzień wyglądał niemal identycznie, zaczynał się od cichego bilansu strat, a kończył na przeliczaniu monet, które mogły, lecz nie musiały, wystarczyć na pokrycie kolejnej raty. Jego myśli nieustannie krążyły wokół urzędowych pism i terminów, tworząc pętlę, z której nie było ucieczki. Wspomnienie o długu było jak zimny powiew w letni dzień, a obietnica kasy wydawała się odległym mirażem.