Serafimowicz Sylwester

Serafimowicz Sylwester, postać z dawnych opowieści, jawił się jako człowiek o twarzy naznaczonej głębokimi zmarszczkami, które świadczyły o latach samotnych podróży, przez gęste lasy, przez mgliste doliny, gdzie wiatr szeptał mu historie o minionych epokach, o zagubionych skarbach, o zapomnianych bohaterach, o tych, którzy odeszli, pozostawiając po sobie jedynie echa dawnych czynów. Jego oczy, głębokie i przenikliwe, zdawały się widzieć niewidzialne nici, splatające losy ludzi i natury, w jedną, wielką, niekończącą się opowieść, której był cichym, lecz uważnym obserwatorem, pełnym wewnętrznej mądrości, spokojnej godności, niezłomnej siły.