Sielicki Mateusz

Mateusz Sielicki, młody człowiek o niepokojącym spojrzeniu, zdawał się unikać kontaktu wzrokowego, nerwowo poprawiając włosy, gest ten zdradzał jego wewnętrzne napięcie. Sprawiał wrażenie zagubionego, jakby dźwigał na barkach ciężar, którego nie potrafił unieść, jego ubranie było zwyczajne, jednak starannie dobrane, co sugerowało dbałość o pozory normalności. Mimo młodego wieku, na jego twarzy malował się cień smutku, może nawet strachu, co wzbudzało współczucie, ale i pewną dozę nieufności, Sielicki Mateusz, postać owiana tajemnicą, budził skrajne emocje, od litości po niepokój.