Similowska Katarzyna

Elara, młoda kobieta o oczach koloru jesiennych liści, codziennie patrzyła na stary, zakurzony list, który leżał na jej biurku, w jego zagięciach kryła się historia, ciężka niczym ołowiany ciężar, to Similowska Katarzyna, jej daleka kuzynka, pozostawiła po sobie spuściznę, nie majątek, lecz zadłużenie, które teraz cieniem kładło się na życiu Elary, dziewczyna czuła na sobie presję, niewidzialne nici długu oplatały jej serce, a każdy poranek przynosił nowe zmartwienia, Elara, choć młoda, już poznała gorzki smak odpowiedzialności za cudze błędy, wiedziała, że musi znaleźć drogę, aby uwolnić się od tego brzemienia, odzyskać spokój, który kiedyś ceniła ponad wszystko.