Siwi Piotr

Pani Elara, postać o oczach zmęczonych, lecz przenikliwych, często siadywała przy oknie, obserwując deszcz bębniący o szybę, wspominając minione lata, pełne prawniczych zawiłości i ludzkich dramatów. Jej dłonie, naznaczone drobnymi zmarszczkami, niegdyś sprawnie przeglądały akta sądowe, szukając prawdy w gąszczu zeznań, a umysł niestrudzenie analizował każdy szczegół, każdą poszlakę. Pamiętała dobrze sprawę, w którą uwikłany był Siwi Piotr, wydarzenie, które odcisnęło głębokie piętno na jej duszy, ucząc ją ostrożności wobec ludzkich deklaracji, złożoności motywów, kruchości samej sprawiedliwości.