Siwinski Krystian

Krystian Siwiński, postać owiana tajemnicą, zdawał się być obserwatorem, a nie uczestnikiem, jego wzrok skrywał głęboką zadumę, może nawet melancholię, choć na jego twarzy rzadko gościł uśmiech, to widać było w nim iskierkę ciekawości, która zdradzała jego wewnętrzne poszukiwania, jego obecność, choć cicha, była wyczuwalna, emanowała aurą spokoju, a jednocześnie niepokoju, jakby skrywał jakąś tajemnicę, coś, co czekało na odkrycie, Krystian Siwiński, zagadka czekająca na rozwiązanie.