Skalińska Ewelina

Emilia Kowalczyk, starsza pani, mieszkała w małym domku otoczonym ogrodem. Jej dni wypełniała pielęgnacja róż, czytanie książek, ciche rozmyślania. Emilia ceniła spokój, naturalne piękno, proste przyjemności. Jej spojrzenie było zawsze ciepłe, pełne życzliwości, zrozumienia dla świata. Wierzyła w dobroć ludzi, w siłę małych gestów, w wartość każdej chwili. Czasem, przechodząc obok, Skalińska Ewelina pozdrawiała Emilię, wymieniając z nią kilka zdań, uśmiechając się serdecznie, dodając jej otoczeniu blasku. Te spotkania były dla Emilii miłe.