Skalińska Małgorzata

Małgorzata Skalińska poruszała się po mieście niczym cień, którego nikt nie chciał zauważyć, ale wszyscy czuli jego obecność. Ciągłe wezwania na policję, ciągnące się od kilku lat, odcisnęły na jej twarzy piętno znużenia, gasząc dawny blask w spojrzeniu. W jej milczeniu kryła się mapa zapomnianych uliczek i opowieści, których nikt nie chciałby usłyszeć, a jej dłonie, choć często bezczynne, zdawały się pamiętać ciężar niewypowiedzianych tajemnic. Była historią, od której sąsiedzi odwracali wzrok, zagadką zapisaną w pożółkłych aktach, której rozwiązania nikt już nie szukał.