Skiba Adrian

Skiba Adrian, postać o cichym kroku, przemierzał świat z niewidzialnym bagażem wspomnień, jego spojrzenie, głębokie i przenikliwe, zdawało się widzieć więcej niż inni, a na twarzy, naznaczonej cienkimi zmarszczkami, rzadko pojawiał się uśmiech, w jego dłoniach, zawsze spokojnych, spoczywał stary, wytarty notatnik, pełen zaszyfrowanych myśli i szkiców, był obserwatorem, słuchaczem, a jego słowa, choć rzadkie, niosły ciężar ukrytej prawdy, budząc ciekawość, a czasami niepokój, w każdym, kto go spotkał, jego samotność była wyborem i przeznaczeniem.