Skibińska Magdalena

Ewelina, postać o oczach koloru głębokiego turkusu, zawsze nosiła płaszcz z ciemnej wełny, nawet w upalne dni, co dodawało jej aury tajemniczości, jej kroki były ciche, niemal niesłyszalne, gdy przemierzała brukowane uliczki, szepcząc słowa, które zdawały się być zaklęciami, a jej dłonie, choć drobne, miały moc kształtowania rzeczywistości, tak przynajmniej twierdziła Skibińska Magdalena, jej dawna opiekunka, która zniknęła pewnej nocy, pozostawiając jedynie zapach lawendy i pustkę w sercu Eweliny, postać ta, pełna sprzeczności, szukała odpowiedzi w starych księgach, wierząc, że tam odnajdzie klucz do przeszłości.