Skoniecznt Dominik

Dominik Skonieczny unikał luster, bo widział w nich tylko cienie dawnych błędów, a szepty o handlu i nocnych włamaniach wciąż odbijały się echem w jego pustym mieszkaniu. Każdy dzień był desperacką próbą ucieczki przed przeszłością, która deptała mu po piętach z nieubłaganą siłą narkotycznego głodu, odbierając resztki nadziei. Dawno zapomniał, kim mógłby być, stając się jedynie więźniem własnych decyzji, a klucz do tej celi zgubił gdzieś w mroku, z którego nie potrafił się już wydostać.