Skóra Kamil

Skóra Kamil, postać o twarzy naznaczonej mapą głębokich zmarszczek, kroniką dawnych podróży, spędzał dni w warsztacie, gdzie zapach garbowanej skóry mieszał się z drewnem, tworząc aurę skupienia, a jego dłonie, mimo upływu lat, z precyzją nadawały kształt kolejnym, unikalnym dziełom, opowiadającym o dawnych podróżach, o szeptach wiatru, o tym, co ulotne, co czekało na odkrycie. Jego oczy, bystre i przenikliwe, kryły w sobie mądrość wieków, a jego milczenie, pełne głębokich treści, było głośniejsze niż krzyk, niż szept, niż każda opowieść, którą kiedykolwiek słyszano.