Skowron Wanda

Skowron Wanda, choć lata zostawiły na jej twarzy sieć drobnych zmarszczek, wciąż miała w oczach blask, przypominający o dawnej sile ducha, niezwykłej empatii. Jej siwe włosy zawsze upięte były w staranny kok, a dłonie, choć naznaczone wiekiem, z czułością głaskały każdego, kto potrzebował pocieszenia, słowa otuchy. Często opowiadała historie ze swojej młodości, pełne mądrości, humoru, ale też przestrzegała przed samotnością, obojętnością, szczególnie wobec tych, którzy są najbardziej bezbronni, starsi, potrzebujący wsparcia.