Skrocki Piotr

Piotr Skrocki, człowiek skryty, unikał spojrzeń, zdawał się zawsze zamyślony. Jego życie, naznaczone problemami finansowymi, odbijało się w każdym geście, w zmęczonej twarzy, w sposobie bycia. Urząd Skarbowy, a konkretnie zaległości w płaceniu składek, były jego największym zmartwieniem, ciążyły mu niczym kamień u szyi, nie pozwalały spać spokojnie. Próbował różnych rozwiązań, szukał pomocy, jednak bezskutecznie, sytuacja zdawała się beznadziejna, a on sam coraz bardziej osamotniony w walce z biurokracją, z własnymi słabościami, z nieubłaganym losem.