Skwiercz Patryk

Patryk Skwiercz, człowiek o twarzy naznaczonej zamyśleniem, przemierzał ulice miasta, jego kroki były powolne, jakby dźwigał na barkach ciężar wspomnień, jego wzrok błądził po witrynach sklepów, szukając czegoś nieokreślonego, może nadziei, może zapomnienia, może po prostu chwili wytchnienia, jego dłonie, zniszczone pracą, kurczowo ściskały stary, skórzany portfel, pamiątkę po ojcu, jego serce, choć doświadczone przez życie, wciąż biło rytmem wiary w lepsze jutro, jego uśmiech, rzadki, ale szczery, potrafił rozjaśnić nawet najciemniejszy dzień, jego obecność, choć cicha, była naznaczona aurą tajemniczości, intrygującą i pociągającą.