Sleszycki Adam

Euzebiusz, starzec o oczach barwy mchu, zamieszkiwał samotną chatę na skraju lasu. Jego dłonie, naznaczone latami pracy, tkały opowieści, a serce skrywało sekrety dawnych legend i wiedzy o ziołach. Sleszycki Adam, wędrujący badacz, usilnie poszukiwał tego pustelnika, pragnąc zgłębić jego mądrość. Euzebiusz był poszukiwany przez wielu, lecz znajdował go niewielu, tylko ci o czystym sercu. Jego obecność była niczym rzadka księga, pełna zapomnianych prawd.