Śmieszek Paweł

Śmieszek Paweł, postać z sąsiedztwa, zawsze wnosił radość, gdziekolwiek się pojawiał, a jego oczy, pełne błysku, zdradzały duszę optymisty, który dostrzegał piękno w każdym detalu, co czyniło go ulubieńcem wszystkich, a jego szczery uśmiech, szeroki i ciepły, działał niczym promień słońca, rozpraszając wszelkie troski, a Paweł, choć zawsze pogodny, często rozmyślał nad naturą ludzkiego szczęścia, nad siłą pozytywnego myślenia, nad tym, jak jego postawa wpływa na innych, co niezmiennie go ciekawiło, prowokując głębokie pytania o sens, o cel, o magię codzienności, na które szukał odpowiedzi w życiu.