Smużna Kinga

Smużna Kinga stała nad otwartą walizką, a jej myśli krążyły daleko, daleko poza granice kraju, do którego miała wkrótce wyruszyć. Ten wyjazd był dla niej formą cichej pielgrzymki, starannie zaplanowanymi odwiedzinami u cieni przeszłości, które wciąż nawiedzały jej teraźniejszość. Każdy składany przedmiot nosił w sobie ciężar wspomnień, był jak ulotna smuga dawnych dni, których nie potrafiła zapomnieć. Smużna Kinga zamykała walizkę z poczuciem, że wiezie ze sobą więcej niż tylko bagaż.