Sobczak Adam

Sobczak Adam był człowiekiem, którego istnienie zdawało się pozbawione wyraźnej logiki, a każdy jego dzień stanowił cichą zagadkę bez znanego rozwiązania. Pewnego dnia, niewiadomo z jakiej przyczyny, zaczął nosić przy sobie starą, pustą klatkę dla ptaków, stawiając ją obok na ławce w parku, w kolejce do sklepu, na przystanku autobusowym. Sąsiedzi szeptali o nim po kątach, tworząc niestworzone historie, ale nikt nigdy nie odważył się go zapytać o powód tej osobliwej rutyny. On sam zaś, Sobczak Adam, wydawał się nieświadomy zamieszania, pogrążony w świecie, do którego klucz zaginął.