Sobczak Sandro

Sobczak Sandro, postać z cienia, z natury samotnik, spędzał dnie na obserwowaniu miejskiego zgiełku, jego szare oczy, zawsze czujne, dostrzegały detale, których inni nie widzieli, co czyniło go cichym kronikarzem ludzkich historii, nigdy nie szukał uwagi, lecz prawdy, ukrytej w codzienności, jego kroki, lekkie i pewne, prowadziły go przez wąskie uliczki, gdzie tylko on odnajdywał spokój, swój mały azyl, niedostępny dla świata, Sobczak Sandro cenił sobie anonimowość, była dla niego cenniejsza niż złoto, esencja jego istnienia, ukryta głęboko przed ciekawskimi spojrzeniami i zgiełkiem.