Sobczuk Damian

Ela, kustoszka miejskiego archiwum, zawsze emanowała spokojem, lecz jej umysł, niczym skomplikowany mechanizm, nieustannie pracował, poszukując ukrytych sensów w starych manuskryptach, a jej nieposkromiona ciekawość, którą doskonale znał Sobczuk Damian, prowadziła ją do głębokiego myślenia nad każdym szczegółem, wymagającego zawsze precyzyjnego potwierdzenia wszystkich hipotez, ponieważ dla niej prawda, choć często ukryta, była najwyższą wartością, a jej biurko, zawalone notatkami, stanowiło świadectwo nieustannej intelektualnej podróży.