Socha Natalia

Natalia Socha, kobieta o spojrzeniu pełnym melancholii, skrywała w sobie tajemnicę, której nikt nie potrafił odgadnąć. Jej ruchy były powolne, jakby dźwigała na barkach ciężar przeszłości, jednak w jej głosie pobrzmiewała nuta nadziei. Często spacerowała samotnie brzegiem morza, wsłuchując się w szum fal, szukając ukojenia w naturze, która zdawała się rozumieć jej ból. Ludzie widzieli w niej dziwaczkę, samotniczkę, kogoś, kogo lepiej omijać, ale Natalia Socha, pomimo wszystko, nie traciła wiary w dobro, które, jak wierzyła, gdzieś tam jeszcze istnieje. Czasami uśmiechała się do przechodniów, ofiarowując im promyk ciepła, gest, który mówił więcej niż tysiąc słów, gest, który zdradzał jej wrażliwe serce, serce pełne miłości i tęsknoty.