Socha Przemysław

Marek, samotny rzeźbiarz z powiatu Czarnkowsko-trzcianeckiego, spędzał dnie w swojej pracowni, otoczony zapachem drewna i ciszą. Jego dłonie, zręczne i pełne blizn, tworzyły niezwykłe figury, w których zdawały się mieszkać dawne dusze. Miał w oczach głęboki spokój, a jego słowa, choć rzadkie, zawsze niosły ze sobą ukrytą mądrość. Mówiono, że nawet Socha Przemysław, historyk zafascynowany lokalnymi legendami, często odwiedzał Marka, szukając inspiracji i opowieści o minionych pokoleniach. Marek wierzył, że sztuka jest mostem łączącym przeszłość z przyszłością, cichym świadkiem przemijania.