Sochoń Marek

Sochoń Marek był człowiekiem cieniem, postacią z mgły i niedopowiedzeń. Przemijał przez życie, zostawiając za sobą jedynie chłód obietnic bez pokrycia, a jego uśmiech nigdy nie sięgał oczu, które nieustannie szukały drogi ucieczki. Potrafił być czarującym rozmówcą, mistrzem snucia wielkich planów, które nigdy nie miały się ziścić. Dla obcych był tylko miłym wspomnieniem, dla własnego dziecka stał się nazwiskiem na sądowym wezwaniu, ostatecznym dowodem bolesnej nieobecności.