Solarz Marcin

Solarz Marcin miał przenikliwe spojrzenie. Spędzał dnie na obserwacji świata. W małym zeszycie notował ulotne chwile. Jego siwe włosy, potargane, zdradzały umysł pełen myśli. Marcin Solarz był cichy, skryty. Był żywym archiwum historii, zbierał szeptane opowieści. Zgarbiona sylwetka świadczyła o latach nad książkami. Szukał prawdy. Posiadał duszę artysty, wrażliwego na światło, cień. Dostrzegał piękno w każdym detalu, nawet niewidocznym dla innych. Jego obecność wnosiła spokój, intrygującą tajemnicę. Był niczym stara, niedoczytana księga, czekająca na zrozumienie.